Επιστροφή στα γνωστά λημέρια χτες βράδυ και ο δρόμος με πήγε στο Γεώργιος Καραϊσκάκης για να παρακολουθήσω τον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Μαρσέιγ... Εκεί ομολογώ πως έμαθα πολλά... Από τον κόσμο, τον Βαλβέρδε αλλά και τους υπόλοιπους ρεπόρτερ... Τι έμαθα;
Έμαθα πως ο Ισπανός είναι μυρωδιάς και σιγά σιγά θα αρχίσει να γκρινιάζει μαζί του η εξέδρα λόγω των επιλογών του... Έμαθα επίσης από έμπειρους ρεπόρτερ πως ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος και θέλει προσθήκες και παιχνίδια έτσι ώστε να βρει αγωνιστικό ρυθμό... Έμαθα, αν θυμάμαι καλά, πως ο Μιραλάς είναι ατομιστής, πως ο Φέισα από διαμάντι έγινε πιο αργός και από το θάνατο, πως ο Μακούν δε μπορεί να αλλάξει πάσα...
Θα μου πείτε μόνο αυτά έμαθες; Όχι φυσικά... Έμαθα πως ο Ολυμπιακός πηγαίνει για το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ είναι έξτρα... Λες και στόχος ήταν η κατάκτηση του... Έμαθα ακόμη πως αυτός ο Γέστε δε μπορεί για πάνω από μισή ώρα αγώνα... Έμαθα πολλά που δυστυχώς φίλοι μου μου προκάλεσαν αηδία με τους Ολυμπιακάρες του καναπέ...
Τη γνώμη μου για τον Βαλβέρδε τη ξέρετε... Καλός αλλά με ταβάνι... Τώρα ξύπνησαν και οι υπόλοιποι... Είδαν ευθύνες και τα υπόλοιπα που γράφω παραπάνω... Λάθος όμως μάγκες... Χτες ο Ολυμπιακός κατέβηκε όπως έπρεπε... Μια ομάδα με 2 μήνες προετοιμασία, χωρίς αγωνιστικό ρυθμό, χωρίς κίνητρο εδώ και επτά μήνες δε μπορούσε να θεωρεί αποτυχία μια ήττα από τη Μαρσέιγ... Διάολε, δεν έπαιζε με την Κάτω Παναγιά...
Οπότε, κρατάτε μικρό καλάθι, περιμένετε τη συνέχεια και μάθετε να κάνετε κριτική και στις νίκες... Γιατί τα μαχαίρια βγαίνουν εύκολα στην πίκρα και βρίσκουν ακόμη πιο εύκολα υποστηρικτές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου