Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Η μιζέρια των ψευτοαμπράμοβιτς...

Πριν μερικά χρόνια τα λεφτά στο τριφύλλι έτρεχαν με τη σέσουλα... Ο κόσμος έκανε όνειρα για μεγάλες πορείες σε Ελλάδα και Ευρώπη και άπαντες πίστευαν πως ο σύλλογος μπαίνει σε νέα τροχιά... Πλέον, όλοι ξύπνησαν από το όνειρο και κατάλαβαν πως τα πράγματα είναι μαύρα και άραχνα...

Το να μην κάνει μια ομάδα μεταγραφές το καταλαβαίνω, ελέω και της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα... Το να προσπαθεί να πουλήσει κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη για να βγει η χρονιά άντε και αυτό να το καταλάβω... Το να επενδύσει σε ξένους που μπορεί να μη του βγουν και αυτό το καταλαβαίνω... Θα μου πείτε αν όλα αυτά τα καταλαβαίνεις, τότε τι σε ενοχλεί;

Με ενοχλεί στον Παναθηναϊκό η διαρκής μιζέρια... Ακόμη και όταν η ομάδα πήρε το νταμπλ πολλοί οπαδοί δε το χάρηκαν γιατί δε γούσταραν τον Πατέρα... Μονίμως οι μισοί δε χωνεύουν τον Τζίγγερ, οι άλλοι μισοί τα βάζουν με τους "Αμπράμοβιτς" και η κατάσταση θυμίζει εμφύλιο... Μιζέρια σε όλο το μεγαλείο της δηλαδή...

Οι ευθύνες όλων είναι πολλές και δε μπορώ να ακούω για τον κάθε Γόντικα πως είναι αθώος ο καημένος και δε μπορεί να αλλάξει τίποτα στην ομάδα κτλ... Παρέδωσαν τα κλειδιά της ομάδας στον Φερέιρα, έβαλαν τον Κατσουράνη σε ρόλο Πεταλωτή για να αναλαμβάνει την ευθύνη και η ομάδα πάει με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό... Και όλα αυτά με τον κόσμο να βρίζει εν χορώ τους παίκτες μετά τη ντροπιαστική ήττα από ένα τσούρμο ψαράδες...

Υ.Γ Δε το παράτησα το σπορ... Απλά είμαι σε διακοπές μέχρι Τρίτη... Τώρα γιατί γράφω για τον Παναθηναϊκό; Η τρέλα της μπάλας...