Πρώτος και καλύτερος ο Μήτρογλου, ο οποίος έχει εκτοξεύσει τις μετοχές του στα ύψη... Ακολουθεί ο Μανωλάς και έπεται ο Σιόβας, ακόμη και ο Σάμαρης! Πως φτάσαμε ως εδώ; Όλα φίλοι μου είναι θέμα μυαλού και επενδυτικού ματιού... Φυσικά, το μεγαλύτερο μερίδιο ανήκει στον Βαγγέλη Μαρινάκη...
Για να γίνει λοιπόν ο Μανωλάς της ΑΕΚ, ο Μανωλάς του Ολυμπιακού που κοστολογείται πλέον με 8 εκατομμύρια ευρώ, χρειάστηκε ο πρόεδρος να κάνει το μπαμ. Να πάρει δηλαδή τσάμπα έναν παίκτη που άλλοι θα απέρριπταν λόγω του παρελθόντος του και να τον εδραιώσει στην ενδεκάδα, μέχρι να τον δικαιώσει για την επιλογή του... Βοήθησε και ο τραυματισμός του Αβραάμ που του έδωσε χώρο αλλά αν δεν δούλευε και ο Μανωλάς θα κατέληγε σαν αποτυχημένο ταλέντο.
Το ίδιο και με τον Σιόβα και με τον Σάμαρη... Το ίδιο και με τον Ολαϊτάν. Αγοράζει ότι καλύτερο κινείται για να πουλήσει δέκα φορές πιο πάνω. Δε του βγαίνουν πάντα οι κινήσεις αλλά αυτό είναι και το ρίσκο των επενδύσεων. Βέβαια, όταν το κόστος είναι μικρότερο κατά πολύ από το κέρδος, τότε η χασούρα δεν υφίσταται.
Με λίγα λόγια, ο Μαρινάκης είναι ο ορισμός του άψογου επενδυτή-διαχειριστή. Αν χρειαστεί να καλύψει τρύπες θα το κάνει, αλλά κύριος στόχος της ομάδας είναι να αυτοσυντηρείται. Με πωλήσεις, εισιτήρια, χορηγίες και λοιπά... Και δεν μιλάμε για μπάτζετ δέκα εκατομμυρίων που αυτοσυντηρείται...Μιλάμε για πενήντα εκατομμύρια... Πρωτόγνωρα νούμερα για την Ελλάδα του 2013 και όλα αυτά οφείλονται στον πρόεδρο και μόνο.
Υ.Γ Όταν κάποιος θέλει να πάρει έναν παίκτη, δε παζαρεύει φιστίκια. Ο ΠΑΟΚ χάριζε το χρέος στον Εργοτέλη(200.000) και του δίνει άλλα τόσα σε δόσεις Κωτσόβολου. Ο Μαρινάκης έκανε το απλό. 5 κατοστάρικα και αν του βγει ο Πελέ(που έχει πολλές πιθανότητες) θα πάρει πολλά περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου