Όχι, δεν θεωρώ πως ο Μανωλάς έγινε ξαφνικά κακός μπακ. Ούτε πως ο Τσόρι δε ξέρει μπάλα ή ο Μανιάτης δεν μπορεί να παίξει πλέον στα χαφ. Έχουν αδειάσει όμως από ψυχικά αποθέματα. Με το πρωτάθλημα να έχει κερδιθεί από τον Δεκέμβριο, κάνουν αγγαρεία τέσσερις μήνες και έχουν πονέσει τα μάτια μας με το θέαμα που παρακολουθούμε.
Ο στόχος της Γιουνάιτεντ συντήρησε λίγο τον εγωισμό τους αλλά και αυτός χάθηκε και ήρθε πάλι η κατηφόρα. Το ματς με τον ΠΑΟΚ ακολουθεί και οι παίκτες πρέπει να ξυπνήσουν το συντομότερο...
Να βρουν τα ψυχικά αποθέματα, να παίξουν τη μπάλα που ξέρουν, να πάνε σαν καμικάζι σε μια έδρα όπου οι μπουνιές μένουν ατιμώρητες, να φέρουν την πρόκριση και να βυθίσουν στη μιζέρια τον κάθε Τζαβέλλα και την παρέα του.
Το πως θα τα βρουν δε με απασχολεί. Αλίμονο αν είχα και αυτή την έννοια στο κεφάλι μου. Δουλεύουν σε ένα περιβάλλον ιδανικό, πληρώνονται αδρά, προβάλλονται παντού και σίγουρα θα έπρεπε να είναι πιο ορεξάτοι. Να βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά, να μην σκέφτονται το Μουντιάλ αλλά τον Ολυμπιακό και να δώσουν χαρά στον κόσμο.
Εύχομαι και ελπίζω να μπορέσουμε να ξαναβρούμε την αυτοπεποίθηση μας, την πίστη και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Να σκεφτούμε διαφορετικά. Και με συνεννόηση, σοβαρότητα, σχέδιο και δουλειά να οικοδομήσουμε μια νέα πατρίδα. Αντάξια των δυνατοτήτων της και των μεγάλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων της. Πιο δυνατή, πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ