Όλα είναι θέμα νοοτροπίας. Δεν νομίζω πως σε μία νύχτα ο Μίτσελ έγινε ο Μουρίνιο που όλοι παρουσιάζουν. Είναι όμως καλός προπονητής που πλέον δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Διάβασε υποδειγματικά το ματς με την Μπενφίκα και διόρθωσε άψογα τα λάθη των αρχικών του επιλογών (βλέπε Βάις)... Σε τέτοιο τερέν, τόσο ο Βάις, όσο και ο Σαβιόλα δεν μπορούσαν να προσφέρουν και ο Ισπανός το κατάλαβε από την αρχή.
Αυτό όμως που έχει ο Μίτσελ έναντι όλων των προκατόχων του είναι ο ποδοσφαιρικός εγωισμός. Αυτή η μαγκιά που μόνο ένας παίκτης της κλάσης του θα μπορούσε να μεταδώσει στους ποδοσφαιριστές του. Δε πήγε για το χ στην Πορτογαλία, ούτε στο Βέλγιο πριν κάποιες μέρες. Πήγε για τη νίκη, το δήλωσε από πριν και το έψαξε.
Αυτή είναι και η διαφορά του. Αν περάσει η ομάδα στους 16 και τον ρωτήσουν με ποια ομάδα θα θέλει να παίξει, είμαι σίγουρος πως θα θέλει την Ρεάλ και θα θέλει να την αποκλείσει και μέσα στο Μπερναμπέου. Δε φοβάται κανέναν και αυτό είναι το σημαντικό. Δεν έγινε Βραζιλία ο Ολυμπιακός αλλά στην νοοτροπία έγινε.
Η αλήθεια είναι πως η εικόνα μου για αυτόν άλλαξε πριν το ματς με την Παρί. Παίζεις με ένα μεγαθήριο και δίνεις ρέστα για τη νίκη. Αυτό από μόνο του με κάνει να τον θεωρώ σπουδαίο τεχνικό.
Ουδείς είχε τέτοιο εγωισμό. Μαγκιά του πραγματικά γιατί κατάφερε να το περάσει και στους παίκτες του. Ξαναλέω πως δεν έγινε ο Μουρίνιο, ούτε ο Ολυμπιακός η Μπαρτσελόνα. Όμως η νοοτροπία που έχει είναι αυτή ακριβώς που ταιριάζει σε μια ομάδα όπως οι ερυθρόλευκοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου